Zie ginds komt de stoomboot....

Zie ginds komt de stoomboot!
Zaterdag was het moment eindelijk weer daar… De sint kwam met zijn stoomboot in Nederland aan!! Een heuglijk moment voor menig kind en volwassene (we moeten eerlijk toegeven: wij zijn ook nog altijd een groot fan!).Ook in Zambia kwam een goede (heilige) man aan!
Dit was een hele moderne, die zijn schimmel en stoomboot voor het vliegtuig, zijn mijter door een pet en zijn mantel door een frisse wandelbroek had vervangen. Weliswaar 3,5 uur vertraagd, maar niet minder goed gemutst kwam hij dan toch aan! Vol verwachting klopte ons hart, want wie zoet is krijgt lekkers en misschien had deze Sint ook wel wat voor meegebracht?!
En ja hoor, als een echte (hulp)Sint had hij een heleboel pakjes mee. Die wel wat moeilijkheden bij de douane veroorzaakten…
Wat is dit voor apparaat meneer? Wat zegt u? Een laser?!?!? Wat kost zoiets? Ooooh, gekocht op internet voor 2 tientjes… Nou, vooruit dan maar! Laat dan maar eens zien wat er in die tas zit… Scharen!? Pincetten!? Ziekenhuismateriaal!? Waar heeft u dat dan voor nodig? Oh, u komt voor een stichting, GCMF nou die ken ik wel, loop maar door!!
Dus beladen met al deze cadeaus en met heel wat ‘zwarte pieten’ om hem heen die zijn koffer wel wilden dragen of een taxi aanboden, kwam onze Sint, Peter (voor de buitenstaander: Jordi’s vader) zaterdag aan:).
Na een taxirit, waarin Peter gelijk kennis mocht maken met het Zambiaanse (ahum bijzondere) verkeer, met een tussenstop om wat miljoenen te pinnen, zaten we rond 17 uur in het backpackers hostel. En toevallig heeft dat hostel een zwembad (wat vervelend!), waar we onze warme lijven even in konden opfrissen! Heerlijk na zo’n lange vlucht en natuurlijk het lange wachten...
Hierna hebben we ons vreselijk decadent gesetteld in een, voor Zambiaanse begrippen, veel te chique restaurant waar we vlees hebben gegeten tot we er buikpijn van kregen. Wat is dat heerlijk na 2 maanden weer een echte T-Bone van 500 gram!
Zondag weer in alle vroegte met de bus naar ‘ons’ dorpje, Mpongwe. Het busstation is al een attractie op zich, dus de uren dat je daar moet wachten zijn ook geen straf. Gelijk wat mooie shitenge-stofjes gekocht om een mooi Afrikaans shirt voor de mannen en voor Leonie een leuke wikkelrok van te maken.
Na de vier uur durende busrit, waarbij genoeg van de Zambiaanse natuur te zien is terug naar het guesthouse, een eerste kennismaking met ons huisje en met Mpongwe voor Peter.
Natuurlijk al wat kiekjes geschoten en een Zambiaans biertje gedronken (die hadden we wel verdiend!). En eindelijk mochten we de zak van Sinterklaas dan volledig uitpluizen en kwamen er allerlei leuke kaarten, lekkere zakken drop, pepernoten en noem maar op, op tafel! Jammie!!!
Bedankt familieleden, vrienden dat jullie onze Sint zo zwaar beladen hebben weggestuurd:D
De afgelopen dagen hebben Jordi en Peter samengewerkt op het plot van het VTC. Lekker samen over de bouw. Weinig woorden nodig om samen iets in elkaar te zetten en vooral veel tips en kennisoverdracht van Peter. De bricklayers en andere werklui willen al niet meer dat Peter weggaat… (sorry Lineke, we houden hem nog even hier;)).
De laser-waterpas is al volop gebruikt en volgens de bricklayers is het een heksenapparaat want de foutjes zijn niet te verdoezelen want het apparaat liegt niet… En die foutjes waren er toch behoorlijk in geslopen…
Erg leuk hoe onze collega’s dan staan te kijken naar een kastje dat op een ander kastje reageerd door te gaan piepen en dan weet je waar je een streepje moet zetten voor de hoogte…
Dinsdag gingen we met z’n 3en op outreach! Babytjes wegen werd al gauw een specialiteit van de mannen (geen probleem met die sterke armen) en Leonie werd algauw de nare Muzungu-zuster genoemd, “Alle babytjes huilen na die prikken van jou!”
Volgende week gaan we in Livingstone en omstreken proberen onze beestjes-lijst wat uit te breiden met indrukwekkender wild (zoiets als de Big Five ofzo?!) Een kanosafari op de Zambezi River en een bezoekje aan Chobe National Park in Botswana, staan op het programma van de Sint en zijn (witte) pieten!
*vol verwachting klopt ons hart*…
Liefs Sinterklaas en zijn pieterbazen