And now the end is near

Ja mensen, onze laatste weekjes zijn hier voorbij gevlogen en we weten nu zeker dat we aan het eind van de week ons (huisje in) Mpongwe gaan achterlaten...
In deze laatste weken heeft het bestuur van GCMF in Nederland ook enkele drukke dagen met de sollicitaties voor de nieuwe vrijwilligers. Deze moeten Tijs en Tine gaan vervangen aangezien deze naar België gaan met het “kleintje in ontwikkeling”.
Nu het bestuur nieuwe vrijwilligers heeft gevonden die begin mei al kunnen komen, hoeven wij niet meer terug te komen naar Mpongwe om de boel waar te nemen.
Omdat we het nog niet lang wisten, moesten we al onze vrienden/collega’s etc. op wat kortere termijn vertellen dat we gaan vertrekken. De meeste reacties logen er niet om; ze willen niet dat we gaan! Ook wij worstelen met gemengde gevoelens, maar nu de bouw stil ligt en er studenten zijn die ook een heleboel taken op zich nemen, is het ook een mooie tijd om te gaan..
Afscheid nemen doen we niet graag, maar wilden het wel waardig aanpakken. Zo gauw we het wisten dat we zouden gaan, heeft Jordi twee werkers van de school laten zorgen dat alle werknemers die er hebben gewerkt vrijdag voor lunch zouden komen. Bij aankomst op het plot was te zien dat dit gelukt was want er waren er veel komen opdagen. Op het hoogtij van de bouw liepen er 45 man rond en met de lunch vrijdag waren daarvan 42 man komen opdagen. Geweldig om dat te zien en na enkele mooie woorden van zowel Jordi’s kant als van enkele weknemers, een lekker lauwwarm biertje, nshima met kip, enkele groepsfoto’s en wat privégesprekjes was het eerste afscheid genomen. ’s Avonds gingen we door met een traditionele maaltijd met het complete steering committee. Mooie woorden werden gezegd en we kregen een prachtige kaart van Mr. Kalima. Na het Zambiaanse maal hebben we ook pictionary gespeeld, erg leuk met Mr. Kalima die al enkele Castle’s had genuttigd. Nadat het feestje voorbij was hebben we met de studenten een ouderwets potje geweerwolfd. Zaterdagmiddag kwamen alle vroedvrouwen op het guesthouse en met hen hebben we heerlijk geluncht en ook hier werden over en weer fijne dingen gezegd. Enkele vrouwen hadden ook nog traditionele African Chinkanda(pastei van groundnuts) en Scones meegenomen.
’s Avonds kwam de jeugdgroep bijeen en ook zij hadden iets moois voorbereid. Nadat iedereen een plekje had gevonden in het restaurant mochten Leonie en Jordi in een bank gaan zitten en werd de Afrikaanse muziek gestart. De chairman(Larry) en de treasurer(Christine) kwamen al dansend ons een kado aanbieden: Een echte Afrikaanse taart(cake met veel glazuur) en een beeldje van de YIP, gevolgd door een zeer rakende speech van Larry. Toen het officiële gedeelte voorbij was hebben we er met de jeugdgroep een knalfeest van gemaakt, waarbij we op Zambiaanse muziek dansten tot de late uurtjes… Zondag waren we dus nog niet gereed voor het volgende feestje… Henny en Aubrey met zijn vrouwe en kids, onze Zuid-Afrikaanse vrienden, kwamen al naar het guesthouse voordat we echt uit bed/wakker waren. In allerijl op zoek naar wat koude versnaperingen wat houtskool voor het heerlijke vlees dat Henny had meegenomen. Na alle lekkernijen en koude versnaperingen was het weer heerlijk rustig op het guesthouse in Mpongwe.
Deze week doen we na deze afscheidsmarathon, gewoon ‘normaal’. Op de international women’s day op donderdag na. Want hierbij doen Tine en Leonie met de vrouwengroep mee aan een sketch en dansje, wiehaa!! Daarna hebben de vrouwen nog een afscheid voor Leonie georganiseerd.

En nu?? De teller hier op de site staat al bijna op nul maar nee, het avontuur is nog niet voorbij… we gaan nog even op reis! Vrijdagochtend nemen we de trein naar Dar es Salaam, Tanzania. Daar blijven we een aantal dagen om van de zee te genieten (we blijven waterratten:D). Van daaruit nemen we de bus naar Kampala (Uganda) om onze vriendin Rosalie op te zoeken:D zij is daar om te helpen een kliniek op te zetten en we willen graag zien waar zij de afgelopen maanden gezeten heeft! Ook haar moeder, Alie is dan op bezoek, kunnen we haar ook weer zien, leuk!! Wat we daarna gaan doen en voor hoelang gaan we eens rustig bekijken tijdens onze eerste reisdagen.

De laatste tijd zijn er ook nog enkele donaties binnen gekomen. Degene die ons, in feite GCMF, nog een bijdrage hebben gegeven zijn wij heel erg dankbaar. En ook zeker voor degene die het ingezameld hebben en zich er nog extra voor hebben ingezet:
TWATOTELA SANA(=heel erg bedankt)!
We hadden het als idee een tijd geleden opgepakt om hiermee een biebje te maken voor de OVC(kwetsbare kids die GCMF steunt). Helaas kunnen we dit niet meer realiseren maar gaan het geld aan GCMF geven met als doel deze bieb. Ook zullen er enkele naaimachines voor het Skills center van de vrouwen van gekocht worden.

We hebben heel erg genoten van de berichten van jullie en hopen dat jullie ook in onze reisperiode ons blijven volgen!

Liefs (nu nog) uit Mpongwe!