Vertrek uit Mpongwe

Een laatste verslag in de ‘vrijwilligerswerk-reis’ op deze site.
Na een druk afscheidsweekend in Mpongwe zijn we langzaam begonnen met het uitzoeken van onze spullen voor de reis. Ondertussen met alle bezoekjes die we hebben gehad hebben we iets meer spullen verzameld als waarmee we zijn gekomen. Zo zijn er extra kleren gekomen en hebben onze reis-mzungu’s de nodige tubes zonnebrand achter gelaten.
Heel wat uitzoekwerk maar uiteindelijk een mooie verzameling van spullen die mee mogen in de backpack.

Donderdag 8 maart was het Internationale vrouwendag (zoals de mannen in Nederland natuurlijk wel weten) en dat moet natuurlijk gevierd worden. De plannen die we hoorden van het organiserend comité logen er niet om, het zou een spektakel worden met volop Zambiaanse dans en muziek. Alle vrouwengroepen uit Mpongwe (en dat zijn er stiekem nogal wat) gaven een optreden. Natuurlijk waren ook de vrouwen van Nchembwe aan de beurt, die met zang en dans een mooie uitvoering gaven. Leonie en Tine huppelden ook vrolijk mee, dus dat was een succes. Na de ceremonie, die toch iets minder spektakel bevatte dan verwacht, gingen we met de vrouwen van Switti en Nchembwe terug naar het guesthouse voor een afscheids-theetje voor Leonie. Toen begon het spektakel pas!! De jembe’s werden tevoorschijn gehaald en alle vrouwen dansten en zongen. Leonie werd nog het een en ander bijgeleerd over ‘het huwelijk’, ‘de taken van de vrouw’ en hoe daarbij gedanst moet worden. Ook werden er kadootjes en herinneringen uitgewisseld. Een dikke knuffel met alle vrouwen zorgden voor wat emoties… maar met ondertussen thee en koekjes was het een prachtige middag, die we niet meer zullen vergeten!

Jordi heeft die donderdag ook nog de laatste keer met de mannen op het plot gegeten, nshima met relish en zijn favoriet, bonen. Na het maal hadden de mannen nog enkele mooie woorden en voor de mannen allemaal een van Jordi’s werkshirts en een paar sokken. Ze zouden de site-engineer gaan missen, en dat is zeker wederzijds.

Vrijdag was het dan zover, iedereen op het guesthouse een laatste hand geven, iedere keer gevolgd door een stevige knuffel. Chanda de laatste keer zien lachen in het internetcafé met toch een traan. Een laatste hand met Robert, de schoonmaker, de laatste keer ‘dag nachtwacht’ naar Holmes en Prince. Afscheid genomen van ‘ons’ Zambiaanse kindje Grace Leonie en haar moeder Edina. De studenten succes gewenst met hun stage en Tine nog veel plezier en succes gewenst voor, ook voor hen, de laatste maandjes en dan achter in de truck bij Tijs en Mr Kalima, onderweg naar Kapiri Mposi.
Daar aangekomen moeten we deze mannen ook gedag zeggen welke vooral Mr. Kalima zichtbaar emotioneel maakt en blijven we alleen achter.

Het hoofdstuk ‘Mpongwe’ zit er voor nu helaas op en we zullen Mpongwe, op alle manieren en alle gezichten, missen.

Tot het volgend bericht, in de ‘reis-reis’ op deze site.

Leonie en Jordi