Wennen, wennen, wennen!

Dag trouwe lezers,

Leuk dat we zoveel leuke berichtjes krijgen. We kunnen niet op alle vragen/opmerkingen antwoorden/reageren maar hier een dappere poging. We gaan het volhouden om regelmatig een berichtje te plaatsen, maar we beloven het op zijn Afrikaans, dan kan het nog steeds anders zijn, ;-).

We zijn erg hartelijk ontvangen en vielen met de neus in de boter met ons welkomstfeestje… We beginnen al een beetje te wennen al is het nog een beetje zoeken naar de taken die we voor de stichting kunnen gaan vervullen. Deze week is oriënterend bedoeld zodat we vanaf volgende week met Tine en Tijs de taken kunnen gaan verdelen.
Jordi heeft hierdoor deze week niet heel veel aan z’n projecten kunnen doen maar is al wel druk bezig geweest met ICT voor het internetcafé en draadloos internet op het laptopje. Dit was niet voor elkaar te krijgen terwijl de studenten met hetzelfde wachtwoord wel op internet konden. Uiteindelijk bleek het handschrift van Tine de boosdoener en moest een V een U zijn...
Mede dankzij Pim van Hezewijk wordt dit bericht nu draadloos aangeboden.
Verder heeft Jordi nog wat openstaande zaken voor het internetcafé in orde gemaakt zoals een extra pc op internet en een scanner installeren.
In de store-room stonden nog enkele andere desktops te wachten, maar de meesten hebben geen uitzicht op een tweede leven meer, helaas!
Deze week wel naar het stuk land geweest waar de school komt en volgende wordt er gestart met boren van een waterput/bron(dus de week erna zal er daadwerkelijk gestart worden gezien het ritme hier;-)).

Zoals we eerder schreven vonden afgelopen dinsdag de presidentverkiezingen plaats. Dit hield achteraf gezien in dat deze hele week het land op zijn gat ligt. Winkels zijn gesloten (en degene die wel open zijn hebben nauwelijks voorraad omdat niks geleverd wordt), de studenten hebben geen kinderen in de klas omdat deze thuis worden gehouden en het ziekenhuis heeft geen personeel omdat de ouders zelf ook thuis blijven. Zoals Tine gister zei: “Alle jongens, het lijkt wel oorlog…”. Eigenlijk zouden we gister of vandaag naar Luangsha en Ndola gaan om boodschappen en inkopen voor de projecten te doen, maar wegens enkele opstandjes in de steden werd ons dit afgeraden. In Mpongwe is het peacefull, ook al werd er vannacht ook flink lawaai gemaakt. Terwijl Leonie al allerlei verdedigingsstrategieën aan het bedenken was, bleek later dat vannacht om 01.00 uur de uitslag bekend werd gemaakt en het lawaai dus van feestvierende Zambianen kwam. Toch blijven we vandaag en het weekend in de buurt van het guesthouse…

Leonie is gestart in het ziekenhuis, gelijk 3 babytjes op de wereld geholpen onder het toeziend oog van zeer ervaren verloskundigen, voor haar heel fijn om hier weer mee bezig te zijn, maar het ziekenhuis is ook erg wennen. Verschillen in cultuur zijn goed te merken, net als een gebrek aan materiaal, personeel en tijd. Bevallingen worden kunstmatig bespoedigd en vrouwen eerder uit het ziekenhuis ontslagen omdat er simpelweg geen plaats voor hen is…
Wegens een groot tekort aan verloskundigen en het grote aanbod van zwangeren en bevallingen is ‘inwerken’ moeilijk. Daarnaast kampt het ziekenhuis ook met wat problemen, waardoor niet iedere blanke meer gewenst is.. dat is lastig.. Omdat veel vrouwen ver buiten Mpongwe wonen, gaan we iedere dinsdag op ‘outreach’, iedere week is er een ander gebied/dorp aan de beurt. Daar worden controles gedaan en vrouwen die 8 maanden zwanger zijn krijgen een plekje in het Women’s shelter, naast het ziekenhuis, zodat ze niet meer van ver hoeven te komen lopen als de bevalling zich aandient.

Verder settelen we ons langzaamaan wel:)! Het aanbod van eten is wisselend en we eten eigenlijk altijd samen met Tine en Tijs. De markt vlakbij heeft enkele verse groenten en als je geluk hebt is er in het supermarktje pasta en cornflakes met yoghurt. Voor verdere boodschappen moet je in Luangsha of Ndola zijn, waar we maandag naartoe gaan.
De was doen we in een teil met water uit de tuinslang. De temperatuur stijgt op het moment dagelijks, we gaan echte het warme seizoen tegemoet!
Als je hier een stukje van het guesthouse vandaan loopt en de vele verschillende dorpjes passeert je echt een Afrikaans gevoel!! Deze week fietste Leonie met Tine naar een vergadering Switti village, 1 km verderop, waar de Women’s Group Switti village zich ontfermen over de wezen aldaar. Tijdens rit verzamelden zich steeds meer kindjes van 5 jaar en jonger om met ons mee te rennen tot aan de plaats van bestemming, heel mooi om te zien!!
We wennen!

Liefs uit Mpongwe! Jordi en Leonie